Jak odpieluchować dziecko i kiedy to zrobić?

Wciąż słuchasz o tym, że dziecko Twojej koleżanki już dawno chodzi bez pieluszki? A może jakiś maluch z rodziny przeszedł już trening czystości? Masz do siebie pretensje i uważasz, że jesteś złą matką, bo Twoja pociecha dalej ma na pupie pampersa? Dziś udowodnimy Ci, że na wszystko przychodzi czas i jeśli Twoje dziecko nie jest gotowe na odpieluchowanie to żadne, nawet babcine (rzekomo mądre i zawsze działające) sposoby na nic się nie przydadzą. Jak odpieluchować dziecko i kiedy to zrobić? Przeczytaj!

Jak odpieluchować dziecko?

Są rodzice, którzy dążą do zrzucenia przez dziecko pieluszki za wszelką cenę. Nie zwracają uwagi na jego potrzeby! Zależy im tylko na spokojnym sumieniu i świadomości, że zrobili wszystko, co w ich mocy, aby maluch zaprzyjaźnił się z nocnikiem. Często napierają na dziecko tak bardzo, że ono zamyka się w sobie, a nocniczek zaczyna traktować jak największego wroga.

Bywa, że gdy tylko maluszek nauczy się samodzielnie siadać, my już kupujemy najbardziej wypasiony nocnik i je na nim sadzamy. Dla sportu? A może dla zdrowotności? Na Boga! Półroczne dziecko ani nie musi mieć ochoty, ani potrzeby siadania na nocniku, a jeśli my jako rodzice będziemy to dziecko sadzać na nim na siłę, to zrobimy mu tym więcej szkody, niż pożytku.

Co z tego, że dwulatek sąsiadki z mieszkania obok śmiga już bez pieluchy. Przestań się tym przejmować. Jako matka, sama wiesz najlepiej co jest najlepsze dla swojego dziecka. Nie sugeruj się opinią innych.

Odpieluchowanie dziecka nie ma być dla ciebie rodzicielskim sukcesem. To będzie sukces Twojego dziecka, ale osiągnie go dopiero w momencie, w którym będzie na to gotowe.

Jak ocenić, czy to już?

Jeżeli Twoje dziecko śmiga za dnia w pełnej pieluszce i zupełnie mu to nie przeszkadza z pewnością oznacza to, że nie jest to dobry moment na odpieluchowanie.

TEN moment może nadejść wtedy, kiedy dziecko jest na niego gotowe również pod względem dojrzałości fizjologicznej. To znaczy rzadziej siusia do pieluszki, a po nocy pielucha jest coraz częściej sucha.

Jak odpieluchować dziecko – zasady!

Tutaj ważna jest przede wszystkim konsekwencja. Jeżeli posadzisz dziecko na nocniku i będziesz mogła się pochwalić pierwszym sukcesem swojego malucha w tej kwestii, to koniecznie bądź konsekwentna w działaniach. Nawet jeśli wyjdziesz na plac zabaw, do lekarza, na spacer, czy na plac zabawa – NIE ZAKŁADAJ maluchowi pieluchy. Wiadomo, że tak wygodniej i bezpieczniej. Zwłaszcza w pierwszych dniach odpieluchowywania, ale to niestety tak nie działa.

Przyda Ci się też całe morze cierpliwości. Musisz spodziewać się tego, że maluch zrobi siusiu na dywan czy na podłogę. Będzie się to powtarzało wiele razy, a Ty będziesz musiała po nim wielokrotnie sprząta i prać. To minie. Myśl pozytywnie. Ten moment nadejdzie prędzej, niż się spodziewasz.

Nawet jeśli odpieluchujesz swoje dziecko, dalej może mu się przytrafić raz na jakiś czas jakaś wpadka. Nie złość się wtedy i pociesz malucha. Powiedz, że każdemu może się zdarzyć. Z czasem będzie tych wpadek coraz mniej.

Do jakiego wieku trzeba odpieluchować dziecko?

Czy jest jakaś górna granica określająca czas, w którym dziecko powinno nabyć umiejętność robienia siusiu do nocnika? Dziecko jest gotowe na odpieluchowanie zazwyczaj koło 17 miesiąca życia. Wcześniej nie warto raczej próbować sadzać go na nocnik. Górna granica to mniej więcej 36 miesięcy. Trzyletnie dziecko powinno już mieć opanowany w pełni trening czystości i jeśli do tej pory dalej biega w pieluszce, warto skontaktować się ze specjalistą, który doradzi co robić w takim przypadku.

Często nie chodzi nawet o dojrzałość mentalną dziecka, ale o jakieś wady związane z fizjologią. Trzeba jednak pamiętać, że tak naprawdę każde dziecko jest inne i ten najwłaściwszy moment na odpieluchowanie dla każdego dziecka przychodzi po prostu w innym czasie.  Bądź uważna na potrzeby swojego malucha. Chwal każdy mały sukces i nie zniechęcaj do kolejnych prób, jeśli znów się nie uda. To Ty musisz być jego największym wsparciem. Jeśli dziecko będzie wiedziało, że w nie wierzysz, też w siebie uwierzy.